Sığırların verimli olabilmesi ve onlardan elde edilecek olan et, süt vb. ürünlerin kalitesi hayvanın dış görünüşü ile bağlantılıdır. Ayrıca hayvanın döl verimi de aynı şekilde dış görünüşü ile doğru orantılıdır.

Sığırların verimliliği dış görünüş özelliklerine göre değerlendirilip sınıflandırılmasına dış görünüşe göre sınıflandırma denir. Ülkemizde de 1995 yılından itibaren halen sığırlarda dış görünüşe göre sınıflandırma mevcuttur.

Sınıflandırma yapmaktaki amaç ineklerden her yıl sağlıklı bir yavru alabilmek ve inekten elde edilebilecek en etkili verimi sağlayabilmektir. İneğin dış görünüşünün ne kadar iyi ve dayanıklı olduğu burada karşımıza çıkmaktadır. Çünkü inek ne kadar iyi bir soydan gelirse gelsin bacak yapısı, vücut direnci ve meme yapısı inekten elde edilecek verimde o kadar önemlidir.

Dış görünüşü iyi olan hayvanların diğer hayvanlara kıyasla sağlığı daha iyi olur ve daha uzun ömürlü olurlar. Ayrıca döl verimi için satılacak olan damızlık hayvanda dış görünüş ne kadar iyiyse fiyatta ona göre artacaktır. Dış görünüşü sınıflandırmak için 2 farklı yöntem belirlenmektedir. Bunlardan ilki puanlama sistemidir. Sınıflandırmacı bu aşamada hayvanın dış görünüşüne puan verir. Dış görünüşünü puanlarken dikkat ettiği 4 kategori mevcuttur. Bunlar ise, süt kalitesi, beden, ayak yapısı ve meme kalitesidir.

Dış görünüşü sınıflandırırken bir diğer kullanılan yöntem ise doğrusal tanımlamadır. Bu yöntemde amaç puanlama değil ineklerin dış görünüşünün tanımlanmasıdır. Yani tamamen dış görünüşe bakılarak yorumlama yapılır.